Wiele osób zastanawia się czy przekazywać filozofię
jogi w trakcie praktyki asan i ewentualnie jak to robić. Przypuszcza się, że około 25 % praktykujących
jogę jest głęboko zainteresowana jej duchowymi aspektami. Poniżej załączam kilka wskazówek.
• Nie należy zakładać, że ludzie nie są tym zainteresowani. Czasem pojawiają się obawy, że osoby przychodzące na
jogę nie chcą słuchać o jodze (sic!), a wszelkiego typu próby przekazania wiedzy na ten temat traktuje się jako próby "wciskania" czegoś na siłę, albo przejaw sekciarstwa. Jednak całkiem sporo osób jest zainteresowana czymś więcej niż Health& Fitness – praktyką asan. Przypuszcza się, że około 25 % praktykujących
jogę jest głęboko zainteresowana jej duchowymi aspektami.
• Należy zdać sobie sprawę, że praktyka
jogi wyrwana z kontekstu, jest co najmniej niepełną praktyką, a może być wręcz szkodliwa. W wielu praktykach, dla ich powodzenia, jest istotne aby wiedzieć co i dlaczego się robi. Nauka
jogi bez podania koniecznego kontekstu/filozofii jest albo bublem (wybrakowanym "produktem") albo w najgorszym przypadku niebezpiecznym narzędziem.
• Wiedzę, tak jak lekarstwo, należy umiejętnie dawkować. Nawet najlepsze lekarstwo można przedawkować, podać w niewłaściwym czasie, albo niewłaściwej osobie, tak samo nauczanie filozofii
jogi wymaga odpowiedniego podania, we właściwy sposób i właściwej osoby. Na tym polega rola nauczyciela aby w odpowiedni sposób przekazał naukę/kontekst
jogi.
• Na zajęcia
jogi najczęściej przychodzą osoby bez specjalistycznego, orientalistycznego/filozoficznego przygotowania, dlatego należy przedstawiać jogę w zrozumiały sposób, starając się zamieniać specjalistyczną nomenklaturę na język zrozumiały dla ogółu. Oczywiście z czasem należy wprowadzić kluczowe dla praktyki jogi idee, umożliwiające swobodne poruszanie się po mapie pojęciowej
jogi. Taka znajomość siatki pojęciowej
jogi ułatwi komunikację jak również ułatwi czytanie ze zrozumieniem literatury tematycznej.
• Podczas praktyki asan należy wprowadzić podstawowe pojęcia
jogi, tak aby osadzić tą praktykę w odpowiednim kontekście. Ma się tutaj na myśli szczególnie zasadę ahimsy (niekrzywdzenia), która jest conditio sine qua non dobrej praktyki jogi. Potem, należy stopniowo przybliżać kolejne części (anga)
jogi.
• Często same asany stanowią dobry pretekst do nawiązania do kontekstu/filozofii
jogi, część asan w swojej nazwie odnosi się do postaci mitycznych czy związanych z
jogą np. Matsjendra (Matsjedranatha) – siddha związany z tradycją hatha jogiczną; Garuda - mityczny wierzchowiec Wisznu itd.
• Uważa się, że najlepszym momentem do przekazania kontekstu/filozofii jogi, jest moment kiedy uczeń jest na to gotowy. Przejawia się to poprzez samodzielne poszukiwania, zadawanie pytań, oraz refleksję po praktyce mającą na celu interpretację i integrację doświadczeń zachodzących podczas praktyki
jogi.
• Na zajęciach jogi nie zawsze jest czas na prezentowanie zawiłości filozoficznych
jogi, dlatego dobrym elementem wspierającym edukację w tym zakresie są materiały udostępnione zarówno w formie elektronicznej, jak również na tradycyjnych nośnikach typu książka, gazeta.
Piotr Marcinów jest nauczycielem
jogi. Posiada dyplom instruktora rekreacji ruchowej ze specjalnością hatha
joga. Praktykował astanga vinyasa jogę pod kierunkiem BNS Iyengara w Mysore, jogę w podejściu vinyasa krama u Macieja Wieloboba w Krakowie. Uczył się sanskrytu u dr. M. A. Alwara z Maharaja's Sanskrit College w Mysore. Swoje zainteresowania filozofią wschodu i
jogą rozwijał na Uniwersytecie Jagiellońskim studiując religioznawstwo i filozofię. Interesuje się szczególnie filozofią jogi, siwaizmu kaszmirskiego i buddyzmu.
Wraz z żoną Patrycją Gawlińską prowadzi szkołę
jogi w Zabrzu i Gliwicach.
Zapraszamy na konwencje z udziałem znanych i cenionych na całym świecie nauczycieli jogi: