Szparagi z ziemniakami i świeżym szpinakiem

Większości z nas wydaje się, że szparagi to wykwintny rarytas i pewnie dlatego rzadko pojawia się na naszych stołach, a jeśli już to od święta. Postanowiłam spróbować jak się skomponują w zwyczajny dzień i to do banalnych ziemniaków z koperkiem. Wyszło wcale interesująco, więc postanowiłam podzielić się z Wami pomysłem.

Zacznijmy od zakupu szparagów: ich świeżość sprawdzamy łamiąc łodygę. Jeśli jest krucha i soczysta – nadaje się. Przed gotowaniem obcinamy ogonki, obieramy delikatnie ze zdrewniałych części i wstawiamy do garnka. Szparagi gotujemy w pionie (nie wiem dlaczego – przyznaję:) Dobrze jest włożyć do wody również obierki, dzięki temu szparagi będą bardziej aromatyczne. Dobrze, żeby ilość wody w garnku obejmowała tylko łodygi, szparagowe główki mogą wystawać ponad powierzchnię, bo są najdelikatniejsze. Wodę lekko solimy i pilnujemy, żeby nam się szparagi nie rozgotowały (lepiej jest je wyjąć lekko twardawe i potrzymać w cieple).
Może to brzmi dość skomplikowanie, ale warto spróbować, bo efekt jest naprawdę świetny!
Ugotowane szparagi polewamy masłem. Świetnie smakują z sadzonym jajkiem przepiórczym, które ma również wykwintny, delikatny smak i jest równie zdrowe. :)

W tym samym czasie ugotowałam w łupinkach młode (hiszpańskie) ziemniaki.
Po ugotowaniu lekko posoliłam, polałam świeżo roztopionym masłem i posypałam zielonym koperkiem.

Surówkę zrobiłam ze świeżego szpinaku. Młode liście szpinaku są lekko słodkawe i bardzo delikatne (cały to danie jest delikatne i lekkie).
Szpinak porwałam na drobne kawałki, dodałam pokrojoną cebulkę dymkę i polałam sosem vinegret ze sporą ilością czosnku.

I jeszcze przepis na sos vinegret:
1 szklanki oliwy z oliwek, 1 rozgnieciony ząbek czosnku, pieprz, sól (ok. 1 łyżeczki), sok z cytryny (łyżka stołowa), bazylia, tymianek.